ระดับภาษา จะใช้เพื่อให้รู้ว่าเป็นคำสุภาพหรือไม่สุภาพ เป็นทางการหรือไม่เป็นทางการ
อาทิ เช่น "กิน" ถ้าจะใช้พูดในภาษาที่สุภาพแล้วควรใช้คำว่า "รับประทาน" แทน
ไม่เพียงแต่การใช้ภาษาระดับที่ถูกต้องเท่านั้นแล้ว เราจำเป็นที่จะยังต้องรู้จักการใช้คำสรรพนามแทนการเรียกชื่อของบุคคลที่เราไม่รู้จักมาก่อน หรือคนที่อาวุสโสกว่า
เช่น คุณลง, คุณป้า, หรือ พี่, น้อง, เป็นต้น
ในการสนทนากับชาวต่างชาติก็เช่นเดียวกันเราจำเป็นที่จะต้องระมัดระวังในการใช้คำ
สำหรับชาวตะวันตก หรือคนอเมริกาแล้วการใช้ภาษาจะไม่ค่อยเน้นคำสุภาพเท่าไหร่นัก
แต่สำหรับชาวเอเชียแล้ว ส่วนมาก็จะเป็นภาษาจำพวกที่เรียกว่าเป็นภาษาระดับ
ซึ่งในการใช้คำแต่ละคำนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่เราต้องตระหนักเป็นอย่างยิ่ง
โดยเฉพาะสำหรับคนเกาหลีแล้ว เมื่อเราจะเรียกคนที่อาวุสโสกว่า กับผู้ที่อาวุสโสน้อยกว่านั้นจะมีคำเรียกที่แตกต่างกัน อาทิ เช่นดังตัวอย่างดังภาพกาตูนย์ด้านล่างนี้
เที่ยวเกาหลี รุ่นเดียวกัน
ตอนที่ 18 _ พี่สาว, พี่ชาย, คุณลง
ชายเสื้อน้ำเงิน: ว่าว... ร้านอาหารนี้อร่อยจิงๆ นำน๊ำ...
(เสียงกินข้าว) รีโกะ: จ็อบๆ.... (เสียงกินข้าว)
มินชอล: เห็นมั้ยล่ะ? เราบอกแล้วไม่ชั่ยหรือว่ามาแล้วไม่ผิดหวัง
 |
มินชอล: ป้าครับ ! ขอข้าวสรวยและ กับข้าวอีกถ้วยครับ  รีโกะ: สวัสดีค่ะ คุณป้า ดิฉันชื่อว่า รีโกะ เป็นเพื่อนของมินชอลค่ะ ป้า: ???  รีโกะ: ป้าหรอ? มินชอล, เป็นร้านอาหารที่ คุณป้าของเธอเปิดหรอ? ป้า: อ่อ... ป้าเพิ่มให้เป็นพิเศษเลยนะ... มินชอล: สุดยอดไปเลย.... ป้า.......!!  มินชอล: รีโกะ... ท่านนั้นไม่ได้เป็น ป้า แท้ๆของเค้านะ พวกคนที่ทำงานในร้านอาหารจะเรียกว่า คุณยาย ชายเสื้อน้ำเงิน: ฮุ...ฮ่าๆๆๆ !!!!!!! รีโกะ: อายจัง .........  มินชอล: คนเกาหลีเรียกชื่อคนทั่วไปนั้นต่างกับคนต่างชาตินะ, การเรียกคำสรรพนามที่รวมกันนั้นก็มีมาก เช่น พี่สาว, พี่ชาย, คุณลุง, เป็นต้น ....  เสียงผู้หญิง: พี่คะ... มินชอล, ชายเสื้อน้ำเงิน: ฮ่า !!! |
หญิงเสื้อเขียว: พี่, ลองทานซิคะ.....
ชายเสื้อน้ำตาล: อา..อา..
มินชอล: ซี่...!! ฉันนึกว่าเรียกฉันซักแล้ว!
ชายเสื้อน้ำเงิน: ในเกาหลีนั้น พี่ชายที่สนิทหน่อย ก็เรีกยว่า "พี่"
พระเอกในละครเกาหลีก็เรียก "พี่"
สามีก็เรียกว่า "พี่" กันทั้งนั้นแหละ!!!
รีโกะ, หญิงเสื้อเทา: ฮ๋าๆๆๆ พวกเธอเพิ่งจะได้ยินเสียงเรียก
พี่ หรอ
มันไม่ช้าไปหน่อยหรอจ้า?!!
เสียงเรียก: ยาย ครับ...!!
ไม่ได้ยินหรอครับ?
รีโกะ, หญิงเสื้อเทา: (. . . .)
ชินชอล: คุณยายครับ! กระเป๋าตังตกบนพื้นครับ
รีโกะ, หญิงเสื้อเทา: ได้แต่เรียก ยายๆ ไม่ดูอายุบ้างเลยหรอ
ชายสองคน: ฮุ ฮ่าๆๆๆๆ!!!!!
จากภาพการ์ตูนย์ด้านบนนี้จะสังเกตเห็นได้ว่า เวลาเราจะใช้คำสรรพนามแทนชื่อของบุคคลที่เรายังไม่รู่จักหรือ คนทั่ไปนั้นจะต่างจากคนเกาหลี อาทิ เช่นดังตัวอย่างที่ได้ยกมา จะเห็นได้ว่าในประเทศเกาหลีนั้น เมื่อเราเข้าไปทานอาหารในร้านอาหารเกาหลีจะเรียกผู้หญิงที่ทำงานในร้านอาหารว่า "누나(หนูนา)/ชายเรียกพี่ผู้หญิง, 언니(ออนนี)/หญิงเรียกพี่ผู้หญิง, 오빠(โอปา)/หญิงเรียกพี่ผู้ชาย, 형(ฮย่อง)/ชายเรียกพี่ผู้ชาย" แต่ถ้าหากอายุของเจ้าของร้านหรือคนเสริมอาหารอาวุสโสกว่าให้เรียกว่า "아저씨(อาชอซี)" และเรียกผู้หญิงว่า "아줌마(อาจุมมา)" และในอีกกรณีหนึ่งคือเมื่อผู้หญิงกับผู้ชายที่รู้จักกัน สนิทกันแล้ว ฝายหญิงมักจะเรียกฝ่ายชายว่า "오빠 (โอปา)" ที่แปลว่า พี่ชาย แต่ต้องดูด้วยว่าอายุของผู้ชายนั้นมากว่าหรือน้อยกว่า ถ้าหากผู้ชายอายุน้อยกว่าผู้หญิง ฝ่ายหญิงก็จะเรียกฝ่ายชายว่า "동생 (โทงแซง)" ที่แปลว่า น้องชาย หรือฝ่ายชายจะเรียกผู้หญิงที่เป็นพี่ว่า
"누나(นูนา) ที่แปลว่า พี่สาว
